Wandelkaart: https://afstandmeten.nl/index.php?id=2914550
Café de Vierweegse ligt er deze zondagmiddagverlaten bij, rolluiken naar beneden, parking verlaten. Het was ooit anders.
Langs de Butswervestraat stappen we richting Koning Albertlaan, we steken over en gaan vervolgens rechtdoor verder, nog steeds Butswervestraat. Er waait een koude noordenwind maar er is gelukkig ook een beetje zon. Op De Heirweg gaan we richting Donk maar voor het centrum slaan we linksaf op het vernieuwde tracé van de GR 131 Brugse Ommeland – Ieperboog. Hier hebben we de wind in de rug en dat scheelt. We steken de Brugsesteenweg recht over, dan links Veldstraat en eerste rechts Barbaraweg. Op de Francis De Meeuslaan rechts en direct links Van Strydoncklaan. Oude boerderijtjes werden overal omgetoverd tot kollossale woningen. Slechte tijd? Hier zeker niet! De Oude Burkelslag laten we links liggen, we slaan even verder af, links de Goebilkstraat in. Na een poos gaat die over in een onverharde weg. Het werd hoog tijd na al het asfalt. 
Als we opnieuw op asfalt komen gaan we rechts (het is te koud voor een ijsje, maar wie er, in betere tijden, zin mocht in hebben gaat hier rechtdoor tot aan de Reinaardshoeve en vervolgt daarna dan op de Oude Burkelslag naar rechts). Een smal paadje doorheen de weiden brengt ons even verder op de Oude Burkelslag. Hier rechts en voor we aan het kapelletje van het Vossenhol komen, opnieuw rechts, Oude Burkelwegel. Met een scherpe bocht gaan we over de Meerschootbeek en komen terug op het geasfalteerde deel van de Oude Burkelwegel. Op het eind links in de Holleweg. Bogaardestraat oversteken en aan de overzijde, links, naast een statige oprit, een graspaadje in evenwijdig aan de oprit. Laat je niet afschrikken dit is geen privédomein. Op het eind links meedraaien. Het smalle paadje van vroeger werd proper opgekuist en is nu ruim 2 m breed. We komen aan een hek, gaan erdoor en komen in de Pollepelstraat. Direct rechts, voorbij enorme paardenstallen de Hertekamp Boschwegel in. Die brengt ons na een aantal kronkels in de Kleine Bogaardestraat waar we rechtdoor gaan in de Oude Kasteeldreef. We steken opnieuw de N 9 over die hier Koningin Astridlaan heet. Langs de rand van het kasteelbos wandelen we naar de Brugsesteenweg, steken rechtdoor over en volgen de brede dreef naast het kasteel van Reesinghe. Steeds rechtdoor, met een brede bocht richting TC het Lobbeke, maar daarvoor gaan we links een grasweg in die ons terug in de Butswervestraat brengt. Rechts, en na een paar honderd meter zijn we terug aan de Vierweegse.
Alleen, het beeld heeft de benen genomen denk ik… Een steile afdaling brengt me naar het gehuchtje Logne, waar ooit een watermolen was. Ik zie aan de overkant van de vallei een tweede natuurgebied opduiken: “Les Coteaux de Vieuxville”. Op de flanken van de heuvels zijn bijna alle bomen verwijderd. Met probeert er kalkgraslanden te herstellen en zo de oorspronkelijke fauna en flora. De verdwenen naaldbossen waren destijds aangeplant om de mijnindustrie te bevoorraden van steunhout. De “Rouge Ardennaise”, een schaap met een rosse kop, helpt bij dit herstel. Ik vraag me af hoe deze beesten het op mijn bord zouden doen? Een pittig klimmetje op die flanken laten zelfs wat zweetdruppels op mijn voorhoofd parelen. Eens boven beslis ik weer eens de innerlijke mens te versterken. De temperatuur laat het nu ook toe om in de korte broek te wandelen. Mijn witte kuiten zijn blij met wat buitenlucht en zonnestralen. In de verte zie ik ook de resten van het “Château de Logne”, een oude burcht die de streek destijds moest beschermen tegen de Noormannen. Ik daal nu weer af en bereikde “Ferme de Palogne”, pal aan de oever van de Ourthe.
Ik herken een terras, maar corona zorgt ervoor dat de boel gesloten is. Pech… Ik besluit enkele kilometers de oever te volgen langs de Ravel (Rail+Vélo) om zo extra van de zon te genieten. Ik zie er op de steile rotsen bergbekimmers oefenen. Straffe mannen en vrouwen! Het volgende dorpje die ik tegenkom is Sy, met een mooi “Chapelle de Notre Dame”, die eigenlijk een klein kerkje is. De Ourthe blijft mijn bondgenoot richting Hamoir. Tijd voor een drankje die ik gelukkig bij me heb! Het laatste stuk brengt me nu vrij vlug naar Comblain, via Xhignesse. Ik had er nog nooit van gehoord…Ik passeer er “Polska Macierz Skolna”??? Het blijkt een vakantiehuis te zijn van het “Poolse Schoolcomité van België”. Dat bestaat dus ook. We wandelen om te leren, nietwaar. De teller staat op 24km als ik het kleine stationnetje bereik en mijn wandeling eindig.
Buiten picknicken lijkt in deze vrieskou minder gezellig. Daarna gaan we door het centrum, blijven nog even plakken bij de weinige boekenstalletjes die open zijn en steken de brug over de Damse vaart over. Daarna rechts, een rondje rond de Oude Schaapskooi, en verder langs de Uilenspiegelroute in de richting van de vaarten en de Siffon. Voorbij het Verbrand Fort gaan we links. Aan de linkerzijde staan de tronken met de voeten in het water, in het ijs. We nemen de eerste straat links, volgen tot op de Koolkerksesteenweg waar we weer links gaan en vervolgens het eerste straatje rechts door de polders van Dudzele en Koolkerke. We hebben wind op kop en hij bijt in de neus. We lopen langsheen de Ronselarebeek. Op sommige plaatsen is er blijkbaar een ijsbreker voorbij gekomen en liggen de schotsen schots en scheef. 
We gaan links richting Koolkerke, maken een bocht rond het centrum, komen bij het Fort van Beieren. Nog nooit van gehoord. Wat een verrassing. Eerst komen we bij een grote ommuurde binnenplaats, met bankjes langs de muren waarop wandelaars uit de wind genieten van de zon. Daarna een stukje bos, een stervormige omwalling van het eigenlijke fort. Op de plassen maken schaatsers rondjes maar hun zones zijn beperkt, er is nog veel open water. We komen terug bij de Damse vaart en lopen de laatste honderden meters op de dijk terug naar Damme; muts diep over de oren, sjaal rond de nek.
