Een telefoontje brengt me op de hoogte dat er weer een wandelingetje zal doorgaan op zondag in een kleine bubbel. De corona maatregelen laten immers nog altijd niet toe om wat breder te gaan, maar de wandelkriebels zijn er wel. Weer blijven we in de buurt en zoeken het niet te ver. We verzamelen met een 6-tal stappers aan de Filosoof te Maldegem waar het terras verassend vroeg al bijna vol zit, ondanks het vroege uur. Het goede weer zal er wel voor iets tussen zitten denk ik dan.
De klokken van de St Barbarakerk verraden dat de mis begint. Kurt brengt ons naar de startplaats aan het voetbalplein te Ursel, dat er mooi bij ligt trouwens. We starten onder een stralend zonnetje en gaan richting, wat dacht je, Drongenhoed. Kurt kent de streek als zijn broekzak. Hij vertelt ons over bosjes die hij zelf hielp onderhouden en aanleggen. We horen zware motoren van vliegtuigjes boven onze hoofden. Onze wandeling brengt ons richting het vliegveld van Ursel. We lopen langs iets wat je net geen volwaardige verkaveling mag noemen. De dienst ruimtelijke ordening heeft hier duidelijk op een dwaalspoor gezeten in het verleden… Dit hele gebied getuigt van een jarenlange moeilijke oefening die hier gemaakt wordt tussen natuurbeheer, landbouw, vliegveld, militaire doelen, openbare- en privébelangen. Aan de startbaan wordt een eerste pitstop gemaakt alwaar een dreupelke en een droog worstje soldaat worden gemaakt. Het smaakt. We hebben immers ons rugzakken voor iets mee hé! Een bord leert ons dat hier een zeldzaam en bedreigd plantje, de Blauwe knoop, staat.
Dan terug de bossen in. Een Vlaamse gaai fladdert op. Er wordt opgemerkt dat dat tegenwoordig gewoon “gaai” genoemd wordt. We wandelen om te leren… Ook de ree en hert, hier talrijk aanwezig kruisen ons pad.
Even later bevinden we ons in een weiland tussen de koeien. Ze bekijken ons en wij hen… We lopen langs de overwoekerde Driesbeek die hier nog originele meanders heeft. Veel beken van die grootorde zijn in de loop der tijd rechtgetrokken of zelfs ingebuisd. Af en toe met alle gevolgen van dien.
Langzaam begint het nu rond de middag te draaien. We gaan richting de bouwwerf die Kurt zijn huis momenteel is voor het middagmaal. We zetten ons lekker buiten waar ons een heerlijke enchillada wordt geserveerd. Een “salavlaagske” regen kan de pret niet bederven. De wind is ondertussen ook al flink aangewakkerd. Een parasol kiest zowaar het luchtruim. Na het middagmaal steken we wat op over de geschiedenis van de volkse wijk Westvoorde, waar krulbollen bijna de status van religie bekwam. Een klein monumentje (zie foto) herinnert ons daaraan. Ook wanneer we weer de bossen induiken zien we nog restanten van bolpleinen. De Lange Dreef brengt ons nu richting Kleit waar we bij Briek nog even rusten. Er wordt beslist om eens een stukje “rechte lijn” tocht te doen. We gaan door de mais die hier en daar toch al manhoogte bereikt heeft richting Krommewege, en zo terug naar onze startplaats waar we nog even napraten. De teller staat op 18 km en het deed deugd. Bedankt aan de initiatiefnemers!
Dino
Steven Clays medewerker van Trage wegen heeft onlangs les gegeven over het maken van wandeling of fietsentocht. Wie er niets van kent kan inspiratie doen om zelf een wandeling of fietstocht te maken. Deze opleiding is een onderdeel van het geweldige 
http://afstandmeten.nl/index.php?id=2674842
In deze corona-tijden waarin “op verplaatsing” gaan wandelen niet zo evident is moeten we het dichter bij de deur zoeken.
