50 jaar Smokkelaars!!!!!!!!!!

Op 21 juli 1969, in de vroege morgenuurtjes, terwijl Armstrong zijn eerste stappen op de maan zet, wacht in het praathuis een groep jonge en minder jonge lui op een autocar, die hen naar het Zwitserse Ayer zal voeren, waar ze hun wandelvakantie zullen doorbrengen. Meteen is de wandel- en trekkersgroep, die la- ter de naam “De Smokkelaars” zal meekrijgen, uit de startblokken vertrokken.

Proficiat Smokkelaars!!!!

Foto’s: GR wandeling Lens – Mons van zondag, 30 september ’18

De trein Oostende – Brussel heeft zoveel vertraging dat we, zelfs lopend, onze aansluiting niet halen.
Gevolg: wij terug naar af, koffietje drinken in de Zuid, en Jef, helemaal alleen, op weg naar Brugelette.
Een uur later lukt het toch. We rijden Brugelette voorbij, stappen af in Lens en knippen zo ruim 6 km van onze tocht.
Het is ondertussen bijna half twaalf, maar de zon schijnt en de uitzichten over de weiden en het akkerland zijn prachtig. Nu en dan een stukje bos zorgt voor afwisseling.
In Erbaut, bij het monument voor de gesneuvelden, treffen we drie bankjes die ons uitnodigen voor de lunchpauze.
Zalig in de zon!
We vervolgen onze weg, nog steeds door open veld. Voorbij Erbisoeul lopen we een tijdje evenwijdig met de spoorweg en komen dan in het bois de Ghlin; mooie dreven met metershoge beuken. De beukennootjes knarsen onder onze schoenen.
In Mouligneau verpozen we even op het terras rechtover het kapelletje alvorens de laatste kilometers naar Mons aan te vatten.
We blijven in het bos, steken daarna via een voetgangersbrug de E 19 over en via de spoorwegbrug het kanaal Nimy- Péronnes. Met een wijde bocht lopen we rond le Grand Large en zien dan reeds het station van Mons aan de rechterzijde opduiken.

Als we naderen blijkt dat er nog wel een en ander moet gebeuren voor de officiële opening kan plaatsvinden!

 

Hockai

GR Oost-Vlaanderen trok er op uit naar Hockai, aan de rand van de Hoge Venen.
De omgeving kon niet beter, dat wisten we op voorhand.
Maar ook hotel Beau Site was super; vriendelijke mensen, lékker eten en propere kamers met alles op en aan.
Bovendien waren ook de weergoden op onze hand.
We verkenden de omgeving, wandelden langs de Hoegne, de Statte en de Tro Maret en dwaalden stukjes door de venen.
We volgden de rood-witte streepjes van GR maar ook tekens van plaatselijke wandelingen en kwamen tijd tekort om alles te zien.
Daarna was er nog tijd voor een trappistje… of iets anders.
 
Kortom voor herhaling vatbaar!