Ronse

Wandelkaart: https://afstandmeten.nl/index.php?id=2939575

 

Nadat we aan een reeks aprilse grillen onderworpen geweest waren, was het nu gelukkig een zondag die naam waardig: de zon was er al vroeg bij en het beloofde een ideale stappertjesdag te worden. Met de auto vertrokken we in kleine bubbels, want helaas is “het beestje” nog niet verslagen, richting de Vlaamse Ardennen. De plaats van afspraak was Jeugdherberg De Fiertel in Ronse. In deze heuvelachtige streek is al vele malen de Ronde van Vlaanderen beslecht. Het was dan ook niet verwonderlijk dat we regelmatig ook fietsers zagen afzien op de kuitenbijters die de hellingen zijn. Ook voor ons wandelaars was het een dag met heel wat hoogtemeters, want van een vlak parcours was hier zeker geen sprake. De klimmetjes zorgden ervoor dat we rap opgewarmd waren en dat wat kledij richting rugzak kon verdwijnen. Maar onze inspanningen werden ruimschoots beloond met heel wat moois dat ons in de lente kan aanbieden. We zien een aantal keer de pracht van boshyacinten, die heus niet alleen in Halle groeien hoor. Onze tocht volgt regelmatig GR5A tekens en we doorkruisen grondgebied van Ronse, Flobecq (Vloesberg), Brakel en Maarkedal. Het Muziekbos en Brakelbos zijn namen die bij enkelen herinneringen wakker maken van eerdere tochten. De talrijke vierkantshoeves verraden het rijke landbouwleven van de streek. Vlas was destijds een van de teelten die hier grondstof leverde voor basislinnen.  Aan de straatnaamborden merken we ook dat we met de taalgrens aan het flirten zijn. Als we een café passeren met een bordje “open” kunnen we het bijna niet geloven. Is hier dan geen corona ofwa…? De bazin heeft genoeg van de sluiting zegt ze. We kunnen er dus gerust iets drinken, maar wel buiten in het zonnetje en afstand houden. Geen probleem…! We laten ons dan ook blij een Kwaremont biertje smaken. Met de glimlach wordt er getrakteerd want hoe lang was dat ook alweer geleden? We duiken na deze onverwachte pitstop weer de bossen in, en lopen er zelfs nog wat andere Maldegemnaars tegen het lijf. In de namiddag zien we ook wel meer wandelaars en fietsers die genieten van de streek. Maar er is zeker plaats voor iedereen. Het was al een tijdje geleden dat ik in deze streek wandelde, maar het smaakt zeker naar meer. En niet alleen bij mij, werd me gezegd. We komen zeker nog eens langs, en hopelijk kunnen we dat dan weer in clubverband doen.

Dino

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *